dinsdag 30 augustus 2011

Terug


Hier was ik weer! Ik was de blog zat, want hij leest niet lekker. Letters te klein, achtergrond te donker. Dan kijk ik bij Floor en dan is t duidelijk van lettertiep en frisheid. Hoe ze t doet weet ik niet. Ik vraag t ook niet, want die heeft t pas druk. Die heeft niet 2 maar 4 bonuskids en dan nog eigen werk (kids dus). Ohja, en echt werk heeft ze ook: drie webwinkels en een echte winkel in the making. En ik mail haar al zo vaak met onzin: wat is de kleur van jouw keuken, waar heb jij dat elandhoofd geschoten dat in jouw huis hangt (antwoord: bij riviera maison, hij is van gras). Dus ik pruttel af en toe wat aan de lay out en dan ben ik t weer zat.

Er is echt genoeg gebeurd de laatste tijd, en lang niet alleen slecht, maar natuurlijk niet van stress ontbloot. Bonuskindje 2 is ingetrokken bij een opa in een tuinhuis, en doet daar door spartaans interieur ingegeven inzichten op. Dus was ie van de week even hier en hadden we een prettig gesprek. Wel is ie zijn baan kwijtgeraakt maar hij is vol goede moed een nieuwe te vinden. Duimen maar. We hebben net 7 weken van krentenbaard achter de rug (eerst f, toen g, toen f weer, toen g en daarna g nog maar eens. ohja, en toen f weer. in Goes moesten we zelfs een lijfarts bezoeken). Ohja, en een vaarvakantie overleefd (g wil er niet aan dat je met een zeilboot scheef moet om vooruit te komen. zat als gillend speenvarken op mijn schoot te krijsen. rechteroor heeft een gehoorverlies van 50%). Opa Arie vaarde een stukje mee en zette de boot aan de grond in het Veerse meer. Verder heb ik in deze kinderen verveeltijd vakantie een kleine volksverhuizing ondergaan (2 kids naar beneden, 4 kamers herverfd/ingericht). En ook kampeerden we een weekend tussen 18 wilde zwijnen. Echt dingen voor mij! Gelukkig scoorde ik in Goes een Michael Kors rose gouden geluk (horloge) en dat maakte veel goed. Jammer dat vriend N vroeg wanneer ik naar de kermis was geweest, bij het ontwaren van t polswonder.

Wat er nog komt:
een verhaal over schilderes I en monnik J, die ons schilderij van 2 x 3 meter heen en weer door het dorp verplaatsen (het is steeds niet naar de zin van mevrouw, als ik zeg: nee, nee, laat hangen, t'is goed zo dan wuift ze dat met gemak weg om weer met het gevaarte aan de haal te gaan.)
een verhaal over een doorgaande strijd die lief en ik voeren over het wel of niet inzetten van een wicheloede man (onrust en terugkerende infecties in huis, en ik hoorde dat je daar wateraders of elektrosmog de schuld van kunt geven, maar dan moeten ze eerst vastgesteld. Lief is not a believer.
en
Een verhaal over meisjes die vrij rijden op een pony (dat is dus: zonder manege begeleiding), en wat er dan kan gebeuren (of juist niet)

Maar eerst gaat morgen het hordenlopen met kleuters weer beginnen: vanaf morgen gaan ze met z'n 30-en (begin schooljaar) weer gymmen en hoera, ik verheug me erop.

Nu ga ik de Ipad van lief in een gat in de grond begraven, want dat gerace met autootjes (wat een apps zijn er toch) ben ik helemaal zat!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten