5 jaar geleden kochten we een nieuw bed. Een actie waarmee vele zaterdagen waren gevuld, totdat het nieuwe bed een feit was. Wat een keuze! En wat een hoeveelheid beddenzaken met lelijke inhoud en monsterlijke toonzaal-dekbedden. Na vele jaren op een 1.40 m breed bed te hebben gelegen was 1 ding wel duidelijk: het moest breeeeeed! Dus toen we door de wirwar van matrassoorten, topdekken en vullingen heen waren, werden we de trotse eigenaar van een bed van 1,80 meter breed. Wat een luxe!
1 Matras, dus geen spleet in het midden die steeds breder wordt, zodat je uiteindelijk met 1 bil op de lattenbodem ligt. Hoera, wat een feest! Je kon gezellig samen liggen, maar ook op een puntje en nog steeds geen gevaar van uitvallen lopen.
Jaja...
Het geval wil dat we 2 nog kleine kindjes hebben. Met allebei een eigen bed. Maar zoals dat gaat, is samen liggen gezelliger, dus er gaan weinig nachten voorbij dat we maar met zijn 2-en in het grote bed liggen. Meestal is de ruimte vanaf half 3 snachts ook bezet door een dwerg van 1 meter, die ook nog eens niet stilligt. Zodat ik regelmatig wakker word met een voetje in mijn gezicht, of een zeer ranzig (ondanks vele wasbeurten) schaap genaamd Elvis. Als ik dan fluister dat hij stil moet liggen, fluistert hij terug: ik zoek een koud plekje... Ik slik een 'dan moet je in je eigen bed zijn' in. Redenen voor het instappen zijn divers. Zo kan het zijn dat meneer overtuigd is van het feit dat er een beer in zijn slaapkamer komt. Wat volgt zijn gefluisterde discussies dat dat onmogelijk is, want de beer zit in de dierentuin, met het hek op slot. 'Maar wat als hij dan de sleutel heeft?' 'Hij is te groot voor de deur van de kooi.' 'Maar wat als hij bukt?' 'Dan is hij nog te breeeeed!!!' Dan is het even stil. Dan: 'Maar in Amerika wonen beren niet in een kooi!' Aaaaargh!! Als ik het niet meer weet dan bromt lief: 'de beer kan niet in het vliegtuig, want dat is veel te klein voor de beer...' Als je dan denkt dat je er bent, dan komt de klapperrrr: 'Maar als de beer dan zijn bere baby stuurt?' Ik bedoel maar. Maar ook komt het voor dat iemand van 1.32 m. instapt, die dan bv zeer eng heeft gedroomd. Voornamelijk als ze naar de dvd van 'black blooty' heeft gekeken. En deze gaste heeft de neiging zich elke 2 seconden om te draaien. En dan gaat je dekbed zo fijn omhoog. Waarop ik lispel: niet waaien!!!! Nog een bijkomend nadeel is dat beide mini mensen zich aan weerskanten van mij wensen te begeven. Waardoor ik als een hotdog in een broodje lig, met mijn armen boven mijn hoofd, als uitstekende zuurkool. En als de wekker dan gaat, om 5 uur, dan is de hele goegemeente wakker. En mama in een niet al te vrolijk humeur. Nou weet ik wel, dit duurt niet eeuwig en snel genoeg zal met name de dwerg niet meer instappen midden in de nacht. Dan zal ik daar wel over lopen klagen, want dan lijkt dat in hindsight zo gezellig te zijn geweest....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten