vrijdag 15 april 2011

Zoooo!

Vandaag was ff anders dan anders zeg. Sta op, dagelijkse gedoe met kinderen in douche duwen die er net zo hard weer uit rennen, verjaardag poes dus slingers bij zijn etensbak en lief, gestressd as always. Affijn, G moest naar de kapper. En dat was de eerste 4 jaar van zijn leven een draaaaamaaaaaa. Gillen, trappen en draaien, ik ben meerdere keren halverwege een knipbeurt met half lang/half kort haar a la Human League (eighties, mensen)de kapper uitgevlucht. Maar sinds een jaar gaat het goed. De huidige kapper heeft geen spiegel maar een dvd scherm en daarop mogen de kids kiezen wat ze zien. En dat gaat goed, t kind zit superbraaf en stil. Vandaag liep hij huppelend binnen. Ik had bedacht dat t maar eens kort moest, heb altijd zo'n halve hippie. De knipster ging aan t spuiten en knippen. En alles was well in the world of Thomas the tank engine.

Maar toen. Ik had net onschuldig een foto gemaakt van mijn voorbeeldige kind toen het gebeurde. Zijn gezichtje vertrok, hij kneep zijn hoofdje ineen leek het. En de kapster zei: ik heb hem geraakt geloof ik... Eerst dacht ik nog, een schampje, een stukje huid. Maar toen ging ik kijken en man, ik schrok. Een grote lap oor hing los, en eruit kwamen riviertjes bloed. Ongelofelijk. Mijn eerste reactie was de kapster een linkse directe te geven.Je knipt toch niet in mijn kind!!!! Maar ik bedacht me en ik ging snel zijn hoofdje vasthouden. Baas kapper kwam met pleister, maar ik riep om een watje want dat stelpt. En inderdaad, na drie watjes hield de bloedstroom op, en t mannetje gaf ook geen kick meer, zat heeeel stil. Kapperbaas zei: hij moet wel even naar de dokter voor een hechting en een plakker. Jeemig! Knipvrouw stond wit weggetrokken en werkeloos te kijken. Stamelde nog wat maar ik ving t al niet meer op.




In de auto naar de dokter deed ik opgewekt en onze man was ook redelijk monter. En ook bij het plakken en hechten bleef ie vrolijk. Ik had hem wel een ijsje, een broodje bij de hema en een nieuwe dvd beloofd. Had er vast niks mee te maken.

Nu slaapt hij, nadat de wond vanmiddag nog even open ging. En ik vind m zooooo lief. Ik heb hem de hele dag geknuffeld, en hij was ook zoooo zoet. En de kapster, die haat ik!

Foto volgt als ik het aankan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten