En alhoewel grijs en wolkig verwacht, is ie zonnig!! Dus ik zat net achter t huis met n fijne capuccino en een jas aan. En niemand had ruzie, en niemand wilde iets eten of drinken wat ik moest maken. En ook had ik de email uitgelaten, zodat ik niet wist hoeveel idiote mails van paypal er nu weer waren binnengekomen...(nou echt, gister. ik lees om half elf nog even de mail, heeft er een Leon van pp gereageerd. dat mijn emailadres onbekend is en of ik via een link mijn emailadres wil bevestigen. ik zweer t je: die mensen zijn erop uit mij stapelgek te krijgen. hoeveel email hebben we al niet uitgewisseld? en nu is mijn emailadrs onbekend? in mijn hoofd hoor ik iemand heel hard hieieieieieieieieieiei! gillen. oh, ik ben t zelf). Affijn.
Email uit, geen ruzie, niemand die een bak nootjes kapot smijt (zoals lief gister, omdat zijn spreekwoordelijke emmer was overgelopen), niemand die hier een verlate verjaardag komt vieren en niemand die een wasmachine heeft gekocht die moet worden vervoerd (dat stond allemaal op t programma, maar viel dus uit). Alleen mijn autootje, dat naar een schoonmaak-en vieze-geur verwijderaar-allochtoon is gebracht en straks weer blinkend en als nieuw is (hoop ik.)En niet doorverkocht. Want zijn eerste reactie toen ik belde ('mini, mini cabrio? verkopen, verkopen, hoeveel?' maakte mij wat ongerust).
Dus. Blijheid. En rust. Hopen dat t een dagje zo mag blijven?
Factor 30 en mama is buiten. Toedeloe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten